نکته های گهربار

عازم يک سفرم
سفري دور به جايي نزديک
سفري از خود من تا خود من
مدتي است که تماشاي من به خداست
و اميدم به خداوندي او ...
....................................
و تو می اندیشی
که این همه را خوانده ای
بی آنکه ،همه ی مرا خوانده باشی..

-اگر چيزي دلم را نلرزاند هدفم نيست.
............................................

پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا
رفته اند،امّا حقیقت آن است که زمان،ما را
با خود برده است و شهدا مانده اند...
........................................
آنان رفتندبا هزار امید وآرزو.....به امید آنکه
خونشان را گرامی می دارند...به امید آنکه 
راهشان را ادامه می دهند..........ولی
افسوس ،افسوس،افسوس.....!!؟؟؟؟؟
...........................................
کلامی از شیخ بهائی
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :
اگر بسیار کار کند، می‌گویند احمق است !
اگر کم کار کند، می‌گویند تنبل است!
اگر بخشش کند، می‌گویند افراط می‌کند!
اگر جمعگرا باشد، می‌گویند بخیل است!
اگر ساکت و خاموش باشد می‌گویند لال است!!!
اگر زبان‌آوری کند، می‌گویند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گویند ریاکاراست!!!
و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دین .....!!!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
.....................................

 

كوله بارم بردوش ، سفری می باید ،
سفری تا ته تنهایی محض ،
هركجا لرزیدی از سفر ترسیدی ، 
فقط آهسته بگو من خدا را دارم...

برنامه تربیتی شهیدزرین...